Mevrouw Katblad had een proeverijtje georganiseerd. Tot grote ergernis van Japekoppie deden daar nogal wat mensen aan mee (ze brachten zelfs heerlijke gerechten mee!), maar bovendien verscheen ook Wamy op het toneel en dat was de druppel; Japekop meldde zich af verdween naar een rustiger plekje waar hij ongestoord kon gaan zitten kniezen.
Natuurlijk trok de Wams zich daar geen klap van aan. Nee, hij had vooral plezier in het rondjes lopen over de Pergola en druiventakken, en zorgde er bovendien goed voor dat iedereen hem zag. Dat hij door zijn gestamp door en over de takken een regen van kleine beestjes op de tafel (in het eten) veroorzaakte, vond hij alleen maar een leuke bijkomstigheid, zeg maar.
Wat hij ook erg grappig vond was het eerst net doen alsof hij naar beneden zou gaan springen in een bord of bovenop een wijnglas, maar dan op het laatste moment toch ervan afzien terwijl de mensen al druk doende waren met het opzij schuiven van servies om hem van landingsruimte te voorzien.
Nee, de Wams was helemaal niet van plan om naar beneden te komen, hij stond volop in de belangstelling en genoot met volle teugen van.
Toen hij zijn zoveelste rondje had gelopen en al een paar keer had gedreigd in de bietensalade of champignonragout van een gast te willen landen, werd zijn aandacht opeens getrokken door iets anders.
En dat "iets" was dus Myo.
Die had namelijk al een tijdje in de Poort naar de tafel zitten kijken, en dat was niet omdat het hem daar zo gezellig leek maar omdat zijn mens daar zat. En Myo heeft nu eenmaal graag dat zijn mens thuis is, en niet bij de overbuurvrouw aan de buitentafel zit te slempen (zeg maar). Myo keek dan ook niet bepaald blij en schoof steeds een paar straatstenen verder op, dichter naar de tafel toe.
Wamy was op slag vergeten dat hij bezig was met een optreden en richtte zijn aandacht op Myo.
Doch Myo had totaal geen belangstelling voor die clown bovenop de Pergola. Nee, hij probeerde met zijn smekende blikken zijn mens zover te krijgen dat deze de tafel zou verlaten om met hem mee naar huis te gaan. Maar dat deed de rotzak dus niet want de wijn was nog lang niet op. Ja, het is maar dat u weet dat sommige haarfabrieken (zoals Myo) het minder goed getroffen hebben omdat hun mens te zeer van lekkere hapjes en drankjes houdt, heh? En dan laten ze je ijskoud op straat zitten terwijl je ze heel hard nodig hebt... Hoewel, Myo is zelf ook niet vies van een snackje of lekkere hap, dat is ook duidelijk aan hem te zien.
Maar dit terzijde.
Wij kunnen u verder nog vertellen dat Wamy een stukje gerookte zalm heeft geweigerd, tenslotte toch naar beneden is gesprongen en goed terecht kwam, dat Myo en Mickie nog een tijdje samen in de Poort naar onze buitentafel hebben zitten loeren naar hun mens en dat Japekoppie en zijn moeder T. Troy tenslotte toch nog wat gevarieerde fliebertjes hebben gekregen.
Cera kwam uiteraard een paar keer aaien halen, maar de Boez en Oscar meden de proeverij en kwamen pas laat thuis, toen het eindelijk wat rustiger was geworden aan onze buitentafel.
En niemand ging dronken naar huis; dat wilden we ook nog even kwijt.







Een soort diner-dansant dus, waarbij de mensen lekker konden blijven zitten eten en drinken en de katten zorgden voor de variete.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenHa, mevrouw Katblad, u bent er weer. Alles naar wens verlopen?
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie foto, die vijfde! Waar Wamy zo in de verte zit te staren.
BeantwoordenVerwijderenHihihi, Ina, zo zijn alle proeverijen bij Mevrouw Katblad toch? Het lijkt soms wel een soort open podium voor katten uit de hele Katbladbuurt.
Goed dat uw weer terug bent van vakantsie.
BeantwoordenVerwijderenDe lezers vallen met de neus in de kaas en boter.
Wat een kleine ondeugd is Wamy toch!
BeantwoordenVerwijderen@ mens ina:
BeantwoordenVerwijderencatwalkpoes