Gijs in de tang

Dit is nog een berichtje van vorige week, maar we wilden u het toch niet onthouden.
Het was op een dag dat Gijs weer eens honger had (of aandacht nodig) en besloot mevrouw K. daarvan te verwittigen. K. zat achter haar laptop en had in eerste instantie niets in de gaten totdat zij "kattengezang" hoorde.
Zij vond Gijs in elkaar gedoken op de deurmat, maar dat was niet alles. Kijkt u maar mee naar het volgende plaatje.

Want Zwarte Gijs had het verkeerde moment gekozen om ons te bezoeken: Japekop wilde blijkbaar net naar buiten en mevrouw Troy was net thuisgekomen of ze was Gijs achterna gelopen. Hoe dan ook, Gijs zat in de tang, kon niet meer vóór of achteruit.

Van Japekoppie was het duidelijk dat hij Gijs niet binnen wilde laten. En dat is natuurlijk ook niet vreemd, want je territorium dien je te verdedigen, vooral als het om een soortgenoot gaat die zich doorgaans niet zo vriendelijk tegen je gedraagt en jou ook niet bij zijn eigen huis duldt.
Maar wat ging er om in het koppie van mevrouw Troy? Wat voor nut had dit "in de tang nemen" van Zwarte Gijs?
Wel, we hebben er op de redactie lang over nagedacht en gesproken, maar moesten tot de conclusie komen dat het hier gewoon pure pesterij door moeder en zoon moest betreffen.
Mevrouw K. heeft trouwens niet ingegrepen. T. Troy ging tenslotte toch maar een eindje verderop omdat ze zich begon te vervelen (of door haar Katzheimer vergat waarom ze daar zat), Gijs kon toen de aftocht blazen en Japekoppie ging wat nukkig zijn verkenningsrondje lopen.