Bravo, Poekie!

Mevrouw K. had al minstens drie rondjes om het Centrum van de Kruidentuin gelopen toen opeens de oude Poekie opdook; wij hadden haar niet gezien.
Waarschijnlijk had zij vlak onder de boom gezeten (in de donkere, koele schaduw van de Moerbei) waar de takken tot op de grond reiken.
Poekie kwam via het selderijvak naar het hekje toe waar ze heel voorzichtig overheen stapte, en vervolgens sprong ze met beleid van de paaltjes op het pad. Poekie is met haar ruim twintig jaar de oudste (buiten-)haarfabriek van de Katbladbuurt, maar gaat dus nog steeds zelfstandig aan de wandel. Bravo, Poekie!