Ze hield haar ogen expres steeds dicht...

Toen Oscar onder de glijbaan was neergeploft, hebben wij nog even geprobeerd Cera te laten po(e)seren voor een aardige fotoserie om zodoende nog met iets aardigs thuis te komen.
Aanvankelijk leek het alsof ook zij er zin in had want ze sprong spontaan bovenop.

Maar dat was slechts schijn, want zodra Cera netjes was gaan zitten, verdomde ze het om in de camera te kijken. Het was zelfs zo erg dat zij constant haar ogen gesloten hield, zogenaamd vanwege de felle zon, maar daar klopte niks van want die stond achter haar en vormde zodoende dus alleen een probleem voor de fotograaf.

Waren wij soms te vroeg op stap gegaan en waren onze reporters nog niet warm gedraaid?
Of was het nog te koud en hadden wij moeten wachten op een meer krachtige zon?

Zowel Cera als Oscar wilden geen commentaar geven, en we kregen Cera bovendien niet eens zover dat zij even, al was het maar kort, vriendelijk in de camera keek.

Mevrouw K. had flink de pest in. Immers, had zij niet al het eerste uur "Vroege Vogels" (op de radio) afgestaan om samen met haar reporters iets leuks voor het Katblad te gaan maken?
Wel, met zulke chagrijnige bekken werd het dus drie keer niks, en daarom ging K. snel naar de redactie terug om tenminste nog naar het tweede uur VV te kunnen luisteren. Ja, want per Üitzending Gemist is dat programma (zoals zovele andere) minder leuk, zelfs een tikje achterhaald, vindt mevrouw K. dus. Maar dat is haar probleem, zeg maar.