Kiwi 4

Wamy was opeens uit beeld en dus kon Oscar zich zonder zorgen overgeven aan de Kiwitak.
En dat deed hij dan ook.

Maar niet zo lang als (enige tijd daarvoor) de Boez, de sfeer was minder ontspannen dan we dachten.
Zou nu Cera eindelijk aan de tak mogen snuiven? Jawel, zo leek het, maar net toen zij de tak wilde omarmen dook Wamy weer op. Zijn blik voorspelde niet veel goeds en daarom ging Cera voor hem op de vlucht...

Wams had nu vrij spel, maar lang duurde zijn pleziertje niet.

We weten niet wat het was, maar Wamy werd plots ergens door afgeleid.
Wellicht kwam daar een groot blafbeest de hoek van de straat om? Zo één waarvan je zo kan schrikken dat je pardoes de gracht in duikt? Ja, dat moest het geweest zijn, want Wams liet de tak in de steek en verdween helemaal uit zicht.
Het duurde slechts nauwelijks een minuutje voor de volgende belangstellende zich op de tafel meldde. En nee, het was niet Cera die terugkwam want zij was chagrijnig een eind verderop naast de op straat dweilende, trippende Boez gaan zitten.

Het was Japekoppie die kwam snuffelen aan de tak, maar hij was snel klaar, had blijkbaar geen zin in kiwi-geuren.
Wij denken dat J. eigenlijk een kaasproeverijtje verwachtte, en daarbij horen natuurlijk geen takken op de tafel te liggen, zelfs niet als die van een kiwiboom zijn.
De kaasproeverij kwam er trouwens niet en de oranje donuts waren erg vies. Maar dat terzijde.