Het verhaal van Cera

Toen ik in de Kruidentuin kwam en ik de Os wilde begroeten, werd ik door hem weer eens verkeerd begrepen en liep hij zomaar langs me heen, alsof hij me niet zag.

Toen ben ik maar eerst mijn nagels gaan doen om aan te geven dat hij wat mij betreft de boom in kon.

Daarna ben ik met mevrouw K. mee gelopen naar vak V en heb daar een beetje rondgesnuffeld. Niet lang daarna kwamen de anderen daar ook en toen hebben ze me gepest...

Gelukkig ging K. naar het stuk tuin dat langs de Gevaarlijke Weg ligt en toen ben ik gelijk achter haar aan gegaan. Nee, de anderen bleven nog even achter, hoewel Oscar vrij snel daarna ook naar ons toe kwam. Hij vindt het leuk om aandacht te krijgen en vaak op de foto te komen, dus hij liep alsmaar om mevrouw K. heen te dralen, vlak bij het fietspad waar ik niet durf te komen omdat er wielhuizen langs rijden.

Ja, ik verstopte me ook nog even achter een boom, en dat vond K. zo leuk dat ze snel een hele serie foto's van me maakte, terwijl ze daar eigenlijk bezig was om plantjes te fotograferen. Nee, ik was niet boos maar deed alleen maar alsof.

Maar later werd ik wel boos omdat Oscar me weer ging pesten. Ja, hij deed steeds of hij me ging aanvallen, maar toen kwam Japekoppie er gelukkig tussen. De Boez zat toen ergens tussen de struiken en dus kan je hem niet zien op deze foto, maar hij was er dus wel.
Ik heb Boez sowieso niet veel gezien omdat hij niet met ons mee wilde en bang was. Nee, ik ben niet bang voor kindertjes, behalve als ze stokken hebben en heel hard rennen.
Meer weet ik niet te vertellen want daarna gingen we geloof ik naar huis, en dit was alweer twee dagen geleden en dus ben ik de rest vergeten, behalve dan dat ze me weer aan het pesten waren.
Ik kan nog wel vertellen dat ik vandaag heel lang heb geslapen omdat het buiten heel hard waait. Ja, we hebben allemaal lang geslapen, ook omdat mevrouw K. wat langer in bed bleef liggen en dan is het reuze gezellig om bij haar te blijven. Op het bed inderdaad, samen met Japekoppie.