De schurft in

Boez is al een paar dagen boos, want het zit hem allemaal niet mee in het leven. Nee.
Ten eerste vindt hij het te koud om naar buiten te gaan. Hij doet dat wel af en toe, maar niet van harte, dus alleen als het moet. Nu heeft mevrouw Katblad ook vastgesteld dat de B. een ander soort vacht heeft dan bijvoorbeeld de Os en Cera. Ja, Boez' haartjes zijn namelijk langer en dunner, en hij heeft er misschien ook wel een paar minder dan de anderen. Dat zie je duidelijk wanneer het hard waait, want dan ontstaan er allemaal grappige "riviertjes" in zijn vacht, niet alleen op zijn rug maar ook elders. (Scheidingen dus, heh? Ja.) En wij kunnen ons goed voorstellen dat die koude vrieswind rechtstreeks op je kwetsbare huidje verre van plezierig aanvoelt. Maar daar hoef je niet boos en chagrijnig om te worden, want daar kan toch geen lieve moeder wat aan doen!? Nou dan!

Die kou is trouwens niet het enige waarom de B. zo boos is. Nee, want hij moest ook weer een vlooienpipetje terwijl mevrouw K. heel goed weet dat hij dat helemaal niet fijn vindt en dan doet ze het toch, het kreng. Ze had hem in de houdgreep en kneep net zolang in het tubetje totdat het helemaal leeg was, dus tot al die zooi in zijn nek was gespoten. Zo, wat was de B. boos! Natuurlijk had hij geprobeerd zich los te rukken maar dat was niet gelukt. En toen hij werd vrijgelaten, ging hij ondanks de kou dus deze keer wél naar buiten om lekker ergens te gaan rollen in het zand, en daarna ging hij lekker op het grote bed liggen. Dat zou haar leren, die mevrouw K.!
Maar verder is hij dus steeds binnen en zit hij achter het raam te koekeloeren als K. met Os en Cera op stap gaat. En hij weigert om even in de camera te kijken of een knipoog te geven.
Arme, boze Boez heeft behoorlijk de schurft in.