Buitengesloten

Nou, dat werd dus straks geen tv kijken voor mevrouw K., heh? Of ze zou een stoeltje moeten bijzetten, want eigenlijk wilde zij DWDD met van Dis natuurlijk niet missen.
Maar daar ging het niet om.

En het ging er ook niet om dat daar zomaar moeder (rechts) en zoon zo lief dicht bij elkaar lagen, want dat komt namelijk niet vaak voor zonder dat er gemept of gegromd wordt en ze vervolgens geïrriteerd weer uit elkaar gaan. Overigens is wel duidelijk te zien dat ze zich geen beiden erg op hun gemak voelden, en mijden elkaar in de ogen te zien.
Nee, daar ging het dus ook niet om.
Maar waar het dan wel om ging?

Dat was dus dat Cera er niet meer bij kon. Nee, er was echt niet genoeg plek meer voor haar, en al stond er nog een lege, losse stoel (slechts anderhalve meter verderop), ze zat daar op het vloerkleed erg sneu te kijken naar de andere vier en voelde zich heel, heel erg buitengesloten. Mevrouw K. kreeg medelijden met haar en haar bezoek ook. En toen nodigde het bezoek Cera gelukkig uit om op schoot te komen zitten, iets wat ons meisjeshaarfabriekje het allerliefste doet, want dan wordt zij geaaid en daar kan zij nooit genoeg van krijgen. En zo kwam het dus toch nog een beetje goed met meisje Cera. Blijft het feit dat het wel vaker lijkt of Cera er niet helemaal bij hoort, maar misschien vergist mevrouw Katblad zich daar wel in. Of misschien ook wel niet?