Pech voor de Wams, want toevallig was Japekoppie net beneden gekomen om deel te nemen aan een kaasproeverijtje (dat er helaas niet was, misschien had hij zich in de datum vergist), en Wamy liep zodoende bijna tegen hem aan. Nee, hij durfde niet langs Japie heen en dat kwam vast en zeker door diens vuile blikken.
Wel, er zat niks anders op om om te keren en weer door het luik naar buiten te gaan, heh? Ja.
Maar vooral niet te snel, want daarmee zou Wams aangeven dat hij bang was voor onze senior Verkenner A en ernstig gezichtverlies lijden.
Japekop bleef wachten tot het luikje geklepperd had en draaide zich toen kalmpjes om naar mevrouw Katblad om te vragen waar de kaas bleef.
Wij moesten hem helaas teleurstellen, maar hij kreeg later wel een stukje kip van het bord van mevrouw K. en dat maakte het een heel klein beetje goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten