Wamy heeft voor ons de gifput geïnspecteerd, maar hij wilde wel graag afstand houden van het aangetaste, wit uitgeslagen en roestende rooster.
Het roestproces lijkt nu overigens minder snel te gaan, is misschien zelfs wel gestopt, maar dat komt natuurlijk doordat de oorzaak, het spul met gemene chemicaliën, is weggespoeld, de kolk in. Waar die troep dan heen gaat?
Wel, wij hebben begrepen dat het met ons regenwater het riool instroomt en tenslotte terecht komt in ons oppervlaktewater. En daar moet dan weer ons drinkwater van worden gemaakt. In elk geval was het heel verstandig van de Wams om niet te dicht bij de put (of kolk) te komen. Want je weet maar nooit, toch?
Wat het stelen van brokjes aangaat is Wamy minder verstandig, want hij kwam de redactievoerbakjes beroven terwijl reporter Boez in de buurt was. En de Boez pikt dat dus niet, dat gejat, maar bovendien staat Boez niet zomaar toe dat er "vreemde" haarfabrieken in zijn territorium komen. En een Wams in zijn huis is natuurlijk helemaal de limit.
Zoals wel vaker dook de Boez achter de kast om vandaar Wamy in de gaten te houden. Zodra Wamy zich naar ons kattenluik zou begeven, zou de Boez hem vast en zeker bespringen; we maakten dit al diverse keren mee. En omdat een dergelijk onaangenaam treffen altijd rondvliegende haarfabriekvachtplukken en veel gekrijs oplevert, heeft mevrouw Katblad er maar op toe gezien dat de Wams zonder schade de redactie kon verlaten. Dit natuurlijk tot opluchting van Wamy, maar tot grote ergernis van de Boez.



Geen opmerkingen:
Een reactie posten