Geen medelijden met Panda

U ziet hier Panda achter een raam op zijn bovenverdieping, en hij had de pest in omdat hij zat opgesloten en zodoende geen vreemdelingen kon uitzetten.
Mevrouw Katblad had echter geen medelijden met hem.

De vreemdeling was deze keer namelijk onze eigen Cera - zij had het weer eens aangedurfd met K. mee door de Poort naar de Hoftuin te gaan maar bleef wel dichtbij de vluchtweg zitten, iets wat wij heel verstandig van haar vonden want je weet immers maar nooit als je je waagt in het bolwerk van Hof is Vol.
Bovendien had ze ook nog eens dat soepoog en het zou zomaar kunnen dat zij daardoor iets minder helder zag.


Wij kunnen u trouwens melden dat het oog zich inmiddels hersteld lijkt te hebben, we zagen vanochtend geen verschil meer tussen links en rechts.

Wel, Panda behield zijn waardigheid, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een blafbeest; wij zien er regelmatig één tegen een ruit aan vliegen als we voorbij komen en schrikken elke keer weer van zijn agressief geblaf en het kabaal dat hij daar verder nog bij maakt.
Nee, haarfabrieken zijn (een uitzondering daargelaten) veel wijzer, accepteren over het algemeen hun door het lot opgelegde beperkingen en uiten hun boosheid niet zo snel als ze daar niets mee kunnen bereiken. Zij zijn deswegen ook beroemd om hun (in de loop van hun leven toenemende) deskundigheid inzake energiebesparend gedrag, maar dat wist u natuurlijk al.
Doch, ondanks dat hij daar zo rustig bleef zitten, de blik van Panda loog er niet om en vandaar dat wij toch wel kunnen durven te stellen dat hij de pest in had.