Niks aan de hand

Het regende.

Of Wamy nu wat in de boom had zien bewegen of dat er iets anders aan de knikker was weten we niet, maar hij kwam razendsnel (als een pijl uit de boog zeg maar) aanrennen, zat binnen twee seconden hoog in de boom en mevrouw K. zag het allemaal (op afstand want binnen) met eigen ogen gebeuren.
Ze nam snel een foto, en dat was maar goed ook want de Wams besloot blijkbaar direct na aankomst op de eerste zijtak dat hij eigenlijk niets in de boom had te zoeken en begon alweer aan de afdaling voordat we tot drie hadden kunnen tellen. Pffff!

Erg voorzichtig of bedachtzaam ging dat allemaal niet, maar het leek erop dat Wamy precies wist wat hij deed en dus maakte mevrouw K. zich niet al te ongerust over zijn rare capriolen.

Met nog een flink stuk te gaan sprong
Wams echter opeens van grote hoogte naar beneden; u ziet hem op bijgaande foto al omlaag kijken om de afstand in te schatten en onmiddellijk daarna liet hij zich min of meer vallen, de mafkees.
Zijn landing hebben wij niet kunnen zien, zo snel ging dat dus.
Het volgende ogenblik zat hij weggekropen onder een wielhuis, en ondanks ons geroep kwam hij niet tevoorschijn. Toen werd mevrouw K. dus wel een beetje ongerust.

Twee heel lange minuten bleef Wamy onder het wielhuis zitten zonder zich te verroeren, maar toen kwam hij toch plots tevoorschijn en huppelde hij nonchalant naar de redactie toe. Niks aan de hand dus.
Wel, als er één haarfabriek uit de Katbladbuurt beslist geen saaie piet is, is Wamy dat wel! Maar dat wist u natuurlijk allang.