Er staat me iets van bij

T. Troy:
Die rood-gevlekte spierbundel (Oscar - red.) kan nou wel zeggen dat hij hier woont en dat dit zíjn slaapplek is, maar daar kan ik me niks van herinneren. Volgens mij woon ik hier al jaren alleen met mijn zoon (Japekoppie - red.) en wat me allemaal verder af en toe voor de poten loopt is lastig volk en slechts op bezoek, dat kan niet anders. Je maakt mij namelijk niet wijs dat we hier in dit kleine huis met vijf wonen, dat zou mevrouw K. nooit toestaan. Toch? In elk geval heb ik die rood-gevlekte gezegd dat ie op moet rotten en dat deze sofa van mij is, of hij dat nu leuk vindt of niet. En nu lig ik dus hier. Ik kan me alleen niet herinneren dat dit lekkere kussentje hier al eerder lag, ik moet het over het hoofd hebben gezien. Of ze (mw. K. - red.) heeft het hier net neergelegd, dat kan natuurlijk ook.

Even later

Er begint me opeens iets te dagen en ik geloof dat ik die spierbundel toch al wel eens eerder hier binnen ben tegengekomen. Het zou zelfs kunnen dat hij hier inderdaad ook woont, want er staat me iets van bij dat er één huisgenoot is die, als hij de kans krijgt, je bakje Gourmet leeg vreet, en nu hij daar zo ligt kan ik me opeens ook weer herinneren dat ik zelf eigenlijk al heel lang niet meer op deze sofa heb gelegen. Nee, een duidelijke reden daarvoor kan ik niet bedenken, daarom.

Wel, ik heb inderdaad maar plaats voor hem gemaakt, al weet ik niet precies waarom. Ja, het is inderdaad een erg fijn kussentje en een mooi plekje, en eerlijk gezegd heb ik dus best een beetje de pest in. Dat het dus toch van hem lijkt te zijn, dat kussentje ja.