Nadat Oscar achter Zwarte Gijs langs had weten te glippen (zie ons vorig bericht), kon de fotosessie op het Zooiplein beginnen.
Het was de bedoeling dat Os voor deze fotoreportage van de glijbaan af zou gaan (liefst op zijn achterste of rug maar buik mocht ook), doch Os had daar geen trek in. Nee, dat zou een te grote inspanning betekenen die niet samenging met de buitentemperatuur van dat moment (vol in de zon ook nog, heh?). Tot het bovenop gaan zitten was de Os nog wel bereid, maar meer mochten we echt niet van hem verlangen.
En van netjes zitten en met interessante of smachtende blik in de lens kijken kon ook geen sprake zijn, het weer was er gewoon niet naar.
Wel, het bleef dus bij een beetje dweilen op de top, maar ook daar kreeg Os al snel genoeg van.
De fotograaf (zo langzamerhand eigenlijk wel zin in een glaasje koud drinken) maakte dus maar snel een eind aan de sessie en Oscar kwam dankbaar en snel naar beneden, maar dan natuurlijk wel via het trapje, heh?
En zo kwam het dat Os weer niet van de glijbaan is gegleden en wij u derhalve geen nieuwe foto's van zulk een gebeuren kunnen aanbieden. Geduld is een schone zaak en bij haarfabrieken moet je dubbel geduld hebben; het zij zo.



Had u Oscars oortjes wel ingesmeerd, mevrouw de fotograaf?
BeantwoordenVerwijderenGelukkig heb ik net geleerd in het vorige bericht dat oplossingen soms vanzelf en uit onverwachte hoek komen. Dus die glijbaanreportage komt vast een keertje.
BeantwoordenVerwijderen