Consumptiemaatschappij

Kaija:
Ik vind het best wanneer u een plaatje van mij schiet en dat nog in uw Katblad plaatst ook, maar ik wil wel even met u afspreken dat u daar geen beledigende tekst bijzet. Wel, dan heb ik het over bijvoorbeeld opmerkingen over mijn formaat, gewicht, omvang of andere, gelijksoortige, onbelangrijke mededelingen omtrent dingen die er helemaal niet toe doen. Bovendien ben ik hier niet de enige met een maatje meer, en als u zich even omdraait zult u begrijpen wie ik bedoel.

Ja, die inderdaad. Je hebt altijd baas boven baas, heh? Daarom.
Is hij niet van u trouwens?
Dacht ik al.
Maar er zit er verderop nog één, ook behoorlijk aan de maat naar mijn idee.

Is zij niet uw model? Wel, ik bedoel dus maar.
Het is het goede leven waardoor wij allemaal wat aan de grote kant zijn geworden; de hoogwaardige brokken, grote keuze in blikjes met allerlei lekkers, en dan doen ze die ook nog regelmatig in de bonus of geven korting bij afname per 10 of meer.
Wijzelf kunnen er niets aan doen wanneer we een beetje doorschieten qua gewicht, het is de schuld van deze consumptiemaatschappij en niet van ons, want hoe vaak we ook bomen klimmen of onze gymnastische oefeningen doen, echt mager zullen we nooit worden en ik durf te wedden dat u dat ook niet eens wilt, zo'n gratenpakhuis op schoot.

U kwam hier helemaal niet om over mijn gewicht te praten maar over de politiek? En over hoe het vroeger was toen we hier aan de Kruidentuin nog met twaalf haarfabrieken woonden?
Wel, dat was heel lang geleden en daar kan ik me nog maar weinig van herinneren, maar ik kan u wel vertellen dat ik me bij tijd en wijle een beetje eenzaam voel nu Siep en ik de enige overgebleven haarfabrieken zijn in dit stukje Katbladbuurt.
Trouwens, heb ik nu laatst niet gehoord dat u voor een interview als dit de betreffende ondervraagde beloont met iets lekkers? Hoezo zijn we allemaal al dik genoeg? Hebt u dan helemaal niks van mijn verhaal begrepen?