Mevrouw Troy is de laatste tijd weer dagelijks in haar stoel bij het Poezenloket aan te treffen, maar dan vooral in de ochtenduren, als de zon haar stoel nog niet heeft bereikt. Van het bewaken van het loket komt helaas niet veel meer terecht; zij sukkelt namelijk regelmatig weg in een diepe slaap zodat Jan en Alleman (met name Wamy en Sonny) zonder problemen door het loket naar binnen kan glippen om de voerbakjes in de keuken te ledigen.
Van pensionering wil mevrouw Troy echter nog niet weten, en zowel in haar heldere als benevelde momenten ontkent zij stellig te lijden aan Katzheimer. (Vorige week zat zij bijna een half uur in de stromende regen op onze buitentafel....) Wij laten het maar zo en prijzen haar om haar plichtsgevoel. Verder eet mevrouw Troy goed en plast zij nog netjes op de bak.
Katzheimer, hahaha, geweldige vondst.
BeantwoordenVerwijderenWelkom bij het LKB, mevrouw Stuff! U kunt hier veel leren.
BeantwoordenVerwijderenHoe oud is mw Troy? Beetje zielig wel hè, dat ze zo in de stromende regen bleef zitten. Gelukkig eet ze goed; dat is altijd fijn, maar zeker bij oude katten!
BeantwoordenVerwijderenZe ziet er tevreden uit daar op die stoel!
BeantwoordenVerwijderenMevrouw Troy zat te genieten van de natuur, anders was ze daar vast niet gaan zitten. Ze was alles behalve zielig!
BeantwoordenVerwijderenT.T. is over een dikke week jarig maar wil niet vertellen hoe oud ze dan wordt.
Is het niet veel comfortabeler voor de oude dam als er een kussentje in de stoel ligt?
BeantwoordenVerwijderenDie lieve mevrouw Troy, wat een plichtsbesef. Laat haar maar lekker in haar waarde, mevrouw K., dat heeft ze wel verdiend na zoveel jaren trouwe dienst. En u mag haar namens mij wel een extra knuffel geven.
BeantwoordenVerwijderenAchgossie, ik zie het helemaal voor me hoe Wamy en Sonny bijna over mevrouw Troy heen het loket binnen glippen... Hopelijk kijken ze wel een beetje uit voor haar.
BeantwoordenVerwijderen