Drugs en verf

Toen wij mevrouw T. Troy laatst zo voor de redactie op straat vonden, vreesden wij het ergste. En toen ze ook niet bewoog toen we haar naam riepen, sloeg de schrik ons helemaal om het hart!
Snel liepen wij naar haar toe om haar te onderzoeken.

Natuurlijk hadden wij moeten bedenken dat T.T. erg graag verdovende middelen tot zich neemt, en toen ze nog wel degelijk in leven bleek te zijn begrepen we dat ze gewoon een beetje teveel in de Kiwitakken had zitten graven en snuffelen; ze was volkomen stoned!

Maar toen zagen we opeens hoe rood haar pootkussentjes waren! Toch niet weer last van die plasma cel Podo-dermatitis, heh? Of had ze misschien ergens door rode Pelargoniums gelopen?

Een tijdje later drong het tot mevrouw K. door: het Xenos-kussentje in de nieuwe stoel van T.T. was nat geworden en had afgegeven!
Inmiddels is dát kussentje met de vuilnisman mee!