Smerige ruiten

Laatst waren wij, zonder dat we dat wisten, Cera een korte tijd kwijt. Niet dat we nu de hele dag lopen te controleren wie waar zit, maar iemand vroeg ons waar zij was en wij konden daar geen antwoord op geven.
Toen kwam de aap uit de mouw, de vragensteller had Cera namelijk op een bijzondere plek gezien en wilde dat wij even naar haar gingen kijken.
Waar Cera dan was? Nee, niet in de achterbak van dit gekke wielhuis (foto), maar op de bestuurdersstoel; daar lag zij gewoon haar schoonheidsslaapje te doen. We maakten daarvan een foto (niet deze dus) maar helaas, de ruiten van het wielhuis waren zo smerig dat we alleen maar een mistig vlak in beeld kregen. En toen we een plaatje wilden schieten met de deur open, werd ze wakker, voelde ze zich betrapt, kroop vervolgens snel door het gat (foto: links van Cera) naar buiten en ging daarna misnoegd op de rand van de achterbak zitten (zie dezelfde foto). Nou, dit wilden we dus graag even aan u kwijt! Zo, dat lucht op!