Up-date geestelijke gezondheid mevrouw Troy

Mevrouw T. Troy heeft gisteren een minuut of drie het Poezenloket bewaakt. Dat deed zij staande omdat ze het te fris vond om erbij te gaan liggen.
Opmerkelijk vonden wij dat het loket niet eens open was en er dus ook geen reden was om het te bewaken, doch mevrouw Troy had dat niet zo door; zoals u weet lijdt zij aan Katzheimer, de ene dag wat meer dan de andere.
Mevrouw Troy was trouwens ook 's avonds nog wat in de war, toen zij haar diner kreeg geserveerd. Het leek alsof zij niet goed raad wist met haar bakje Gourmet en stond er enige tijd wat appelig naar te staren. Toen wij haar een zetje in de goede richting gaven gromde ze, maar toen de lucht van de kalkoenmousse haar neusje bereikte, herinnerde ze zich opeens weer dat het de bedoeling was dat ze ging eten. Vanaf dat moment ging alles weer op rolletjes en zij heeft er tenslotte ook nog voor gezorgd dat het bakje van haar zoon Japekoppie geen resten meer bevatte.
Vannacht heeft zij rustig geslapen, doch vanochtend was zij weer wat minder helder en beweerde, een uur het nuttigen van de ochtendhap, dat zij haar ontbijt nog niet had gehad. Mevrouw K. was zo aardig om haar een tweede portie voor te zetten, maar dat pas nadat wij ons er eerst van hadden vergewist dat alle andere haarfabrieken zich boven of buiten bevonden.