Dolle maandag (deel 2, slot)

Lees eerst deel 1, enkel dagen terug!

De Boez had genoeg gekregen van het in zijn eentje achter het hek zitten en was toch nog het Zooiplein opgelopen. Daar dook hij met zijn snufferd in een plantenbak waar niet veel bijzonders in groeide. Nee, dit had niet veel met teambuilding of een sportactiviteit te maken, maar we waren al blij dat hij zich bij ons had gevoegd en daar, achter dat ijzerdraad, niet meer zo zielig op straat zat te kniezen.

Cera leek opeens toch in actie te willen komen maar aarzelde, en daarom moedigde de fotograaf haar nogmaals aan.
Wel, het kan zijn dat de baan niet geschikt was om te glijden (stroef na al die vrieskou of te nat misschien), want Cera besloot er geen gebruik van te maken.

In plaats van er vanaf te glijden (op buik, achterste of hoe dan ook - hoe gekker hoe leuker voor de foto natuurlijk), sprong ze naast de baan naar beneden.
U ziet Oscar op de achtergrond; ook hij had voor niets liggen wachten op een leuk kunstje van Cera.
Wel, we konden vaststellen dat ons bezoek aan het Zooiplein geen succes was geworden. Misschien waren de haarfabrieken wel moe, of anders hadden ze wellicht gewoon geen zin in het Zooiplein vandaag en lapten ze die hele verplichte "teambuilding" aan hun laars?
Het leek ons in alle gevallen beter het Plein maar weer te verlaten.

De Boez was de eerste die alweer op weg naar huis gegaan was. En omdat hij lijdt een een lichte vorm van Pleinvrees, liep hij achter het hek langs alsof hij elk moment van alle kanten aangevallen kon worden door de meest vreselijke monsters.

Ter hoogte van de Steeg van Storm kwam het plezier bij onze haarfabrieken gelukkig weer terug en vlogen de Boez en Oscar elkaar als vriendjes in de haren.

Wat hebben wij hiervan geleerd?
Dit komt voor de eerstkomende redactievergadering als eerste punt op de agenda.