Alleen op stap

Gistermiddag. Boez bleef alsmaar voor onze voordeur liggen dweilen en Oscar dribbelde daar wat heen en weer. Er moest dus iets aan de hand zijn in de omgeving van de redactie. Mevrouw K. ging eens poolshoogte nemen en keek in het rond. Daar zag zij niets bijzonders. Maar recht vooruit zag ze een wit vlekje oplichten, midden in de schuilhut. En dat witte vlekje zit daar normaal gesproken dus niet!
Wie o wie?

Ah, Sonny Boy! Maar waarom zat hij daar? Mevrouw K. keek nogmaals rond maar het mens van Sonny was niet in de buurt en haarfabrieken/huisgenoten Wamy en Gizmo ook niet.
Alleen op stap, ventje?
Ventje was boos want gromde naar mevrouw K. Vond zij niet zo gezellig, maar misschien hadden Boez en Oscar hem wel gepest en dan was het logisch dat hij kwaad was geworden. Grom het er maar lekker uit, Sonny! Lucht maar fijn je hartje!

Nu mevrouw K. zich met Sonny bemoeide en de reporters niet meer op onze voordeur hoefden te passen, vonden Boez en Os het tijd om een beetje met elkaar te stoeien. Het ging er nogal wild aan toe, maar dat kwam vast nog door de adrenaline die vrij was gekomen toen Sonny bij de redactie was verschenen.
Niet elkaar beschadigen, jongens! Nee, want dat doen echte vrienden niet, toch? Nageltjes ingetrokken? Wij vreesden van niet maar kunnen helaas niet alles onder controle houden.

Nu onze twee reporters flink aan het stoeien waren, vond Sonny het een goed moment om uit de Schuilhut te komen. Mevrouw K. dacht op haar beurt dat het tegelijkertijd misschien een goed moment was om Sonny geruststellende aaien aan te bieden, maar ze zat er helemaal naast. Sonny was nog steeds uit zijn hum en gromde naar haar en haalde uit. Niet om haar te raken (daar geloven wij niets van) maar wel om zijn ongenoegen te uiten.
Wel, mevrouw K. begreep de boodschap en trok haar hand maar weer snel (en net op tijd) terug.

Natuurlijk liep de stoeipartij een beetje uit de klauw want de vriendjes gingen met ruzie (of onmin) uit elkaar. Oscar kroop naast de Lavendel van Charli en Sonny was ondertussen bij een paaltje neergevallen en rolde daar over de straat.

Zo dus.

En zo!

Wel, hoe het verder ging leest u in het volgende bericht. Het is namelijk zo dat onze klusman net is vertrokken en mevrouw K. een onbedwingbaar verlangen heeft haar huis op orde te brengen.
Ja, want onze douche/toiletruimte is eindelijk klaar, alle gereedschap is met de klusman mee verdwenen en nu moet alleen de kit nog drogen. Maar ook de keuken en de huiskamer kan wel een sopje gebruiken!