Na zijn rolpartij op straat (in de buurt van de redactie) ging Sonny eerst nog een kort bezoekje brengen aan de Kruidentuin. Maar toen wij met mevrouw Troy even later de Hoftuin bezochten, voegde Sonny zich weer bij ons.
Mevrouw Troy vertrouwde Sonny voor geen cent, maar volgens ons had ze niets van hem te vrezen want de kleine Rooie had het vooral erg druk met het poetsen van zijn snoet.
En even later met het krabben van zijn kin en wangen.
Daarbij bleef Sonny wel nog steeds in een slechte bui, want hij gromde luid als de fotograaf te dicht in zijn buurt kwam en eigenlijk had hij het liefst dat mevrouw K. zou veranderen in een zoutpilaar, wat zij natuurlijk niet zomaar voor hem kon doen.
Sonny is duidelijk niet zo gewend aan het alléén op stap gaan, dat wil zeggen zonder zijn mens. Of misschein was hij wel naar haar op zoek, vond haar steeds maar niet en liep hij daarom te grommen tegen alles wat bewoog.
Waarom hij dan met ons mee bleef lopen?
Mevrouw Troy begreep er ook niets van; de kleine Rooie bleef maar om ons heen cirkelen terwijl hij eigenlijk helemaal niet zo blij met ons was!
Het kan bijna niet anders dan dat hij had verwacht zijn mens bij de redactie aan te treffen en daarom nu zo zwaar teleurgesteld en uit zijn hum was...
Wel, we gingen terug naar de Katbladstraat en Sonny kwam weer met ons mee. We zagen hem nog een kwartiertje rondscharrelen in de Katbladstraat en toen was hij opeens weer verdwenen. Wij hopen dat Sonny zijn mens dezelfde middag toch nog gevonden heeft!



Geen opmerkingen:
Een reactie posten