Splinterleed....

Eergisteravond ging mevrouw K. bij de buuf op bezoek. Zoals u wellicht uit vorige berichten hebt begrepen (en op onze plattegrond kunt zien), woont de broer van Japekoppie bij onze buuf, samen met Ollie (de dikke). We hebben het dus over Charli.
Wel, omdat Charli mevrouw K. altijd wel even komt begroeten als zij op bezoek komt, was het vreemd dat dat deze keer niet gebeurde. En de buuf vertelde dat Charli al de hele dag niet uit zijn mand op de bovenverdieping was gekomen.

Na een poosje kwam Charl echter toch nog beneden om even gedag zeggen, en toen viel het mevrouw K. op dat hij zijn linker voorpoot niet op de grond zette. Daar was dus iets mis mee, heh? Ja.
Buuf en mevrouw K. onderzochten samen de betreffende poot maar konden er niets bijzonders aan ontdekken. Wel was duidelijk dat Charli pijn had, en die pijn zat ergens aan een pootkussentje. Er werd afgesproken om, als het de volgende dag niet beter ging met Charli, met hem naar de dierenarts te gaan. En zo gezegd, zo gedaan.

De dierenarts zag meer dan de dames, want daarvoor is hij opgeleid. Er bleek een splinter in het pootkussentje te zitten, en er was een ontsteking rondom ontstaan. De spinter werd verwijderd (zie foto), en daarna kreeg Charli nog antibiotica ingespoten en een kuurtje mee. Ook werd hij gewogen omdat mevrouw K. hem een stuk magerder vond dat een weekje geleden, en inderdaad was Charl een flink aantal onsjes afgevallen sinds de laatste gewichtscontrole. Maar goed, hij weegt nog steeds ruim boven de 7 kilo, dus geen paniek.

Wij zullen Charli een paar dagen niet buiten aantreffen, want de dierenarts vindt dat hij binnen moet blijven tot het wondje dicht is. En dat snappen we natuurlijk. Wel Charli, van harte beterschap dan maar! En als je weer je rondjes gaat lopen: Kijk vooral uit voor kleine glassplinterjes, heh? Ja, want die zijn heel gemeen.....