Mevrouw Katblad, ik wil graag weer naar binnen. Ja, ik weet dat het luikje open staat, maar dat is het 'm nu juist, het flapje is waarschijnlijk behekst geraakt en hangt niet meer stil. Nee, het gaat flink tekeer en dus ga ik er echt niet meer doorheen; ik hou namelijk niet zo van behekste, flepperende flapjes. Bang ja, dat het tegen mijn snuit aan fleppert en dat doet pijn. Dit is dus een noodgeval. En daarom verlang ik van u dat u de deur opent voor mij. Jawel, dat kunt u best doen, is een kleine moeite en kost u nauwelijks tijd. Dus mevrouw Katblad, wilt u alstublieft opstaan en opendoen voor een arme, verwaarloosde, kansloze adoptiekat die bijna van de vensterbank wordt geblazen? Ja?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten