Het was midden in de nacht dat mevrouw K. wakker werd van een hoop lawaai. Daar de herrie aanhield moest zij wel haar bed uit om te gaan kijken wat er aan de hand was, want van verder slapen zou zo toch niks terecht komen, heh? Daarom dus.
Ja hoor, de Boez was weer eens bezig. Had het kattenluik geforceerd (of Oscar dat laten doen, want die lag niet meer op de bank) en was een beetje gaan jagen buiten. Zijn prooi had hij mee naar huis genomen, die lag daar nu op de kamervloer dood te wezen maar was nog wel geschikt om mee te zooien en te klooien. Japekop keek nieuwsgierig toe.
Uiteraard hebben wij eerst de Boez uitbundig geprezen voor zijn behendigheid en kunde, maar daarna hebben we de muis met een krant van de vloer verwijderd en in de vuilnisbak gedumpt.
Nee, onverschillig zijn we nog steeds niet als we weer eens zo'n arm, ontzield beestje vinden, maar het wordt zo langzamerhand wel steeds makkelijker om het "op te ruimen" en echt wakker liggen we daar ook niet meer van. Alles went tenslotte....
Waar mevrouw K. wel wakker van lag was het feit dat de Boez vervolgens bij haar onder het dekbed wilde kruipen. Alsof hij niet nog net met een dooie muis had lopen sollen, het diertje tussen zijn poten had gehad en in zijn bek! Getver Boez! Ga jij je eerst maar eens heel goed en heel lang wassen voor je tussen de lakens komt liggen!
De Boez had daar geen zin in, en toen hem duidelijk was dat hij echt zijn zin niet kreeg, ramde hij even later zijn stevige lijf weer dwars door het luikje heen naar buiten. Op jacht naar de volgende muis? Zou zomaar kunnen....


Ach, mevrouw Katblad, Caja kwam dinsdagnacht weer eens drijfnat binnen en om weer warm en droog te worden kroop ze lekker tegen mij aan, onder het dekbed. Ook altijd erg fijn.
BeantwoordenVerwijderenJa, ook getver!
BeantwoordenVerwijderen