Jij duwt me altijd opzij....

In Iwan's straat stond een fiets met fietstassen. Nu snuffelen onze haarfabrieken wel eens vaker aan zulke tassen, maar Oscar en Boez waren niet van deze tassen weg te slaan. Ze vergaten dat we bezig waren met een reportersklus en lieten mevrouw K. vergeefs roepen dat ze door moesten lopen en meekomen.....

Os: Laat me er eens bij, Boez! Jij heb daar al lang genoeg geroken, schik nou maar eens een stukje op.
Boez: Ik was hier wel het eerst, heh?
Os: Ja, maar ik mag nu ook. Dit is het allerlekkerste stukje van de fietstas en dat kunnen we best delen.
Boez: Jij duwt me altijd opzij....
Os: Niet zeuren Boez, als je niet wilt dat ik duw moet je maar terugduwen.
Weet jij al wat het is?
Boez: Wat?
Os: Die geur natuurlijk!
Boez: Nee, want jij geeft me de kans niet om goed te ruiken.
Os: Jij kunt gewoon niet zo goed ruiken als ik. Kijk, dat moet je zo doen!
Boez: Ja eh .... wanneer mag ik nu weer?
Os: Als je me hebt weggeduwd natuurlijk, dummie!