Verandering van spijs?

Omdat onze haarfabrieken de Gourmet Mousse blijkbaar helemaal zat waren en er niet meer van wensten te eten (tot grote vreugde van Wamy en Oscar die uiteraard direct aanboden de voerbakjes te komen ledigen), hebben wij gisteravond geen blikje G. meer opengetrokken (nog een hele pallet in voorraad, maar goed.....) maar een kuipje Sheba (wildpaté) uitgeserveerd, twee keer zo duur maar blijkbaar een stuk smakelijker.
Op de foto hiernaast ziet u hoe de Boez (anders nooit zoveel trek) en Cera (altijd trek) hun paté in snel tempo wegwerken.

Ook moeder en zoon (T. Troy, nooit zo moeilijk met eten en Japekop, zeer moeilijke eter) wisten hun Sheba met veel smaak te verorberen.
Overdag staan er op de redactie altijd genoeg brokjes (van uitmuntende kwaliteit, dus dure merken) ter beschikking van onze haarfabrieken, maar er moet nu eenmaal een reden zijn om thuis te komen en afscheid te nemen van het vrije buitenleven voor het slapengaan, dus wil mevrouw Katblad er ook voor zorgen dat dit avondmaal elke dag een feest is voor alle partijen. Zijzelf is pas tevreden als alle haarfabrieken naast elkaar staan te smikkelen, en gisteravond hadden wij dus eindelijk weer zo'n moment van genieten en tevredenheid.
Vanochtend echter beviel de Sheba al weer wat minder, de kip-paté was blijkbaar niet zo lekker en Wamy was er als de kippen bij om de restanten op te komen ruimen.
Het is erg moeilijk om onze haarfabrieken tevreden te houden. Maar wij blijven van onze kant ons best doen.......