Twee ons aangekomen

Japekoppie:

Ten eerste ben ik heel boos op jou omdat je me weer hebt ontvoerd in je wielhuis. Op slinkse wijze heb je me eerst met een kaassnoepje uit mijn schuilplaats gelokt, me toen niet bepaald respectvol bij m'n kladden gepakt en daarna eveneens zonder respect of medelijden in die mand gepropt. Ik protesteerde nog maar daar had je lak aan, heh? Je vond het zelf ook niet leuk? Wel, daar merkte ik niks van en bovendien interesseert het mij niets wat jij vond. Je dééd het toch maar en toen moest ik bovendien mee in die rammelbak van je.

Daar bij die enge man liet je toe dat ik twee prikken kreeg. En dat die man mijn strot bijna dichtkneep zodat ik moest hoesten. En daarna moest ik op die enge plaat gaan staan en ook dat liet je gebeuren. Weegschaal? Maakt niet uit, ik vond het eng.

De terugweg was een hel voor me en ja, daarom heb ik zitten krijsen. Was jij nog zo stom om een verkeerde straat in te rijden en verdwaalden we, zodat die hele rit extra lang duurde.

Ik pik het niet langer, dat heen-en-weer gesjouw van mij door jou van de ene plek naar de andere. En met al die naalden in mijn lijf moet het nu ook een keer afgelopen zijn. Volgende keer neem je maar één van die anderen mee, want vanaf nu ga ik niet meer met je mee, al ga je met een hele doos kaassnoepjes gooien of op je hoofd staan.

Hoeveel weeg ik trouwens?
Twee ons aangekomen, zeg je?
Wel, ik zei je toch dat ik wat meer was gaan eten en dat ik me beter voelde?!
En nu? Krijg ik nu geen pasta meer? Want zonder die pasta weet ik het nog zo net niet. Of ik dus wel blijf eten, ja.
Ah, je hebt nog een nieuwe tube meegenomen? Zeker achter je rug verstopt?
Nou, maak maar gauw open dan. En niet zo gierig met dat spul heh? Ja, anders krijg ik vast weer last van mijn keel en dan kan ik straks wéér niet meer eten. Nou, komt er nog wat van?