Stiekem hoopte zij dat......

Zoe (van de overkant) had het gisteren erg druk met het snuffelen in een bladerhoop. En af en toe trok ze haar snuit even uit die hoop en zagen we haar flemen.... Nou, dat moest dan wel een zeer interessante geur zijn, daar tussen die bladeren!
Zoe kleurde trouwens prachtig bij de herfstbladeren, maar dat was u natuurlijk al direct opgevallen. Maar dat terzijde want daar gaat het nu niet om. Nee, het gaat om het volgende.

Toen Zoe eindelijk klaar was met snuffelen en flemen besloot zij een bezoekje te brengen aan de Hoftuin. Toen zagen pas wij hoe volslank zij ondertussen is geworden! Nee, we zien haar dus niet zo vaak en daarom was het ons nog niet eerder opgevallen. En waarschijnlijk was zij de laatste keer dat we haar zagen nog niet zo eh...... gevuld, zeg maar.
Maar ook dat terzijde want het ging dus nog steeds om iets anders, dit verhaaltje.

Inderdaad, hier gaat het dus wel om. De Wams.
Hij had ergens zitten wachten tot Zoe hem niet meer kon zien (ze ging immers de Poort in) en had zijn kans schoon gezien. Ja, want het raam van Zoe stond open en iedere haarfabriek weet dat er in een huis waar katten wonen ook voerbakjes staan, heh? Nee? Nou, Wamy weet dat dus wel en deze foto is het bewijs.
En mevrouw Katblad dacht alleen maar op dat moment: Zo! Dat scheelt mij weer een flinke slok op een bakkie Royal Canin! En stiekem hoopte zij dat de Wams zijn buikie goed vol zou eten.....