Dossier Japekoppie

Japekoppie heeft gisteren een weer wat mindere dag gehad. Na een redelijke hoeveelheid ontbijt (ongeveer een eetlepel Snoezepoes) besloot hij tot een lange tijd vasten, iets waar mevrouw K. niet zo blij mee was. Dus werd de pasta maar weer wat vaker tevoorschijn gehaald, wat hij helaas later op de dag ook niet meer wilde oplikken. Om hem aan het eten te krijgen heeft mevrouw K. wel vier verschillende blikjes voor hem geopend, steeds een ander merk en andere smaak, maar Japie keurde alles af. Gek was dat hij wel enthousiast het openen der blikjes volgde en dan vol verlangen op zijn gevulde voerbakje afkwam, doch na kort gesnuffel liep hij weer weg uit de keuken, mevr. K wanhopig achterlatend. Pas aan het eind van de middag at hij weer, maar niet van de overheerlijke Hill's, Snoezepoes, verse kabeljauw of Gourmet, doch gewoon een paar lichtverteerbare brokken van R. Canin die wij (in verband met zijn gevoelige maag) voor hem bij de dierenarts hadden gehaald. 's Avonds heeft hij weer wat van de pasta genomen en een paar kaasbolletjes (speciaal voor haarfabrieken, heh?), en later op de avond nam hij gelukkig nog wat Snoezepoes (een halve eetlepel). Wij hebben hem trouwens wel regelmatig water zien drinken, en dat was natuurlijk fijn.
Merkwaardig genoeg was hij wel actief. Nadat hij 's ochtends nog eerst een poos onder het dressoir op de slaapkamer had gezeten (waarom dat nu weer was?), heeft hij regelmatig kleine stukjes buiten gewandeld (op zijn gebruikelijke bedaarde, bedachtzame wijze). Daarbij heeft hij aan menige paal gekrabt (Japekop was hier, dit is zijn territorium en hou daar dus rekening mee) en tevens heeft hij elke struik die binnen zijn bereik kwam zorgvuldig besnuffeld. Als je hem zo ziet scharrelen met zijn glanzende vacht (geen enkel moment heeft hij er echt ziek uitgezien wat betreft zijn bontjas), lijkt hij een gezonde rakker die zich helemaal op zijn gemak voelt. Maar schijn bedriegt, dat weten we nog van 5 jaar geleden toen zijn maag zweerde (wisten we toen nog niet), hij vreselijk afviel, constant wegkroop en koude plekken opzocht, maar zijn vacht alsmaar bleef glanzen zodat niemand snapte wat hem nu mankeerde.
Vanochtend heeft Japekop weer een eetlepel Snoezepoes naar binnen gewerkt en een paar brokjes uit het bakje van Cera.
Helaas moesten wij Japekop ook weer een vlooienpipet geven, iets waar hij een gruwelijke hekel aan heeft, maar het kaassnoepje daarna heeft hij wel in dank aanvaard en dus opgegeten. Een tweede snoepje ging er ook goed in. En vandaag moeten wij maar weer verder zien...... Misschien een heel klein stukje haring van de markt?