Gemiste kans

Zoe was weer eens buiten en dus moest zij op de foto, vond mevrouw Katblad. Want zoveel foto's van Zoe hebben wij nog niet en ze komt niet zo vaak op straat; als haar raam al op een kiertje staat, blijft zij meestal heel dicht in de buurt daarvan om zo snel mogelijk, in geval van onraad, weer naar binnen te kunnen vluchten. Dus zeker als dat mens met haar camera weer rondloopt. Maar deze keer vluchtte Zoe niet direct naar binnen.

Wel, het Italiaanse poezenmeisje had in elk geval geen tijd om uitgebreid te po(e)seren want belangrijkere zaken vroegen haar aandacht. Een andere haarfabriek zeker? Jawel, want Zoe interesseert zich heus niet voor flauwekuldingetjes maar is wel dol op mooie buurjongens. Tenminste, zij wil hen graag van dichtbij bekijken en misschien is zij wel uit op een vriendschap?

De betreffende haarfabriek was er één van het rustige soort, en dus kon Zoe hem goed bestuderen. Zij lijkt niet goed te snappen waar het ventje mee bezig is, en daarom kijkt zij met grote, verbaasde ogen zijn kant uit. Ja, prachtige, grote ogen!

Natuurlijk, het was Oscar.
Hij lag op een hoopje bladeren te wachten op mevrouw K., want we zouden toch een stukje gaan lopen?
Nu is Oscar er best wel aan gewend dat mevrouw K. zo nu en dan wat oponthoud heeft wegens het zo nodig moeten fotograferen van andere haarfabrieken, maar leuk vindt hij het niet. Hij had echter van deze gelegenheid gebruik kunnen maken om Zoe eens van wat dichterbij te bekijken en een neus-neusje te doen, maar dat deed hij dus niet. Gemiste kans Oscar! Stukje lopen dan maar?