Ontbrekende foto's vorig bericht (en nog tegoed)

De Os bij ons op de bank dus, in diepe rust en met zijn oogjes stijf dicht. Een bekkie om te zoenen.

Geheel ontspannen, en staartje netjes tussen de pootjes gevouwen.
Het is heel erg moeilijk om van zo'n schattig, zacht buikje af te blijven, en dus moest mevrouw Katblad hem daar even aaien. Natuurlijk werd Os er wakker van (maar wel een aangename manier van ontwaken, heh?)...... en even later moest hij dan toch naar buiten. Maar hij weet dat het zo gaat en moet. Hij heeft er dan ook minder moeite mee dan mevrouw K., al probeert hij wel vaak zijn vertrek zo lang mogelijk uit te stellen.