Lekker ding

Toen wij bijna de Boez weer eens als vermist wilden opgeven, hoorden wij van een Hofbewoner dat hij zich al geruime tijd prima aan het vermaken was in de Hoftuin. Had hij daar dan een vriendje gevonden? Was hij bij iemand binnen een leuk spel aan het spelen? Kreeg hij daar dan wellicht kaassnoepjes? Of was hij er op jacht naar muizen, hommels of vlinders? Neen, niets van dit alles. Want de Boez had namelijk een zeer interessante, lekkere vuilniszak gevonden.

Wel, dan zouden er zich tenminste in die vuilniszak toch wel lekkere etensrestjes moeten bevinden, heh? Wij denken dan bijvoorbeeld aan een stukje gegrilde lamsbout, een kontje van een gebraden rosbief, poulet aux herbes, eendenlever met spek omwikkeld?
Weer neen. Want bij nadere inspectie bleek de zak gewoon tuinafval te bevatten. Ja, verrotte bladeren, uitgebloeide bloemen, bloemstelen, snoeiafval met luizen.

Wel Boez, je vriendje ligt al sinds uren op je te wachten. Bij de redactie inderdaad. Dus wat dacht je ervan? Ga je mee terug naar de Katbladstraat?
Nee, nog even. Boez was nog niet klaar met het liefkozen van de vuilniszak en dus bleef mevrouw Katblad nog een minuut of tien wachten op hem. Toen was ze het gevrij met de zak helemaal zat en ging.
Doch, tot haar grote verbazing ging de Boez toch met mevrouw K. mee, al kostte het hem zichtbaar moeite om afscheid te nemen van de zak met tuinafval.
En wat denkt u? Ja hoor, even later ging hij weer terug de Hoftuin in, zijn vriendje Os eenzaam en alleen achter latend.

Boez kwam overigens wel op tijd thuis voor het eten, maar daar wij vergeten waren het slaapkamerraam te sluiten, zagen wij hem vervolgens niet meer terug voor middernacht. Lekker ding.