Gekkenhuis

Japekoppie (links):
Daar gaat-ie weer, mijn oudste broer Charli. Komt tegenwoordig wel heel vaak langs. Te vaak, ja. En niet alleen langs maar ook nog eens binnen dus. Ja, eten uit alle bakkies, mijn bakkie, net als die Os en die Wamy. Knettergek word ik ervan. Het is dat ons mens van die grote zakken koopt en ze altijd de bakjes weer bijvult, anders had ik het niet meer getrokken. Al vind ik natuurlijk dat het kattenluikje eigenlijk permanent dicht zou moeten en het Poezenloket idem. Gewoon terug naar handbediening van de deur; staat ze gewoon maar wat vaker op. Het slaapkamerraam zou ook gesloten moeten worden, want voor je het weet komen ze met z'n allen ook nog via die weg naar binnen. En dan pitten op mijn bed, heh? Nou, mooi niet dus.
Ze hebben allemaal hun eigen huis en daar zouden ze moeten blijven. Hier langslopen is tot daar aan toe, maar al dat in en uit geloop zit me behoorlijk dwars. Ik ga toch ook niet in hun keuken brokjes stelen, wel? Laat staan op een vreemd bed slapen! Daarom. Nee, de zomer heeft voor mij alweer lang genoeg geduurd en het mag wat mij betreft weer gaan vriezen. En dan uiteraard de tent potdicht gooien. Ik kan niet wachten tot het zover is. Gekkenhuis.