Dondersteen

Tokkie Troy:
Ik weet niet zo goed raad met die kleine. Die Wamy die nu op ons tafeltje ligt inderdaad. Hij doet alsof hij daar heel ontspannen ligt, maar ik voel dat hij dat niet is. Mevrouw Katblad, luister je nog naar me? Dan is het goed.
In elk geval zit ik hier niet op mijn gemak meer nu die kleine daar ligt te dweilen, en daarom kom ik even naar u toe, dan kunnen we samen overleggen wat we aan de situatie kunnen doen, heh?

Wel, mevrouw Troy sprong van de stoel af en ging op de buitentafel bij mevrouw Katblad zitten, en dat was nu precies waar Wamy op gewacht had. Hij bedacht zich geen ogenblik en kroop door het Poezenloket naar binnen.
Wij hoeven u natuurlijk niet te vertellen wat hij daar ging doen, heh? Nee. Maar het voerbakje van de Boez was al leeggeschrokt toen mevrouw Katblad in de keuken arriveerde, en met de kruimels nog aan zijn lippen haastte Wamy zich terug naar buiten. Zo, dat had hij maar weer gefikst, de kleine dondersteen!