Boezelmans:
Moet je nog veel schrijven? Gaat het over mij? Nee, ik wil het er liever niet over hebben. Ik wil dat alles weer gewoon wordt en ik wil nooit meer zo bang zijn en ook nooit meer zo alleen.
Ja, ik heb je horen roepen, heel vaak. Ik wist dat je al die tijd dichtbij was, maar ik durfde daar niet weg, vooral niet als die deur openging. En toen je kwam was ik zelfs voor jou bang. Ik wist niet dat het weer veilig was en dat ik tevoorschijn kon komen. Nee, ook toen je dat blikje Gourmet voor me had neergezet durfde ik niet achter de dozen vandaan te komen. Ja, toen je ons mandje neerzette durfde ik pas naar je toe.
Maar nu zit ik weer hier bij jou en nu is alles weer goed. Ja, ik ben nog wel erg bang en je mag de deur niet meer opendoen want anders ga ik weer in je kast zitten. Gaan we zo naar bed? Mag ik dan onder het dekbed? Wacht je niet meer te lang en maak je het niet te laat? Dan ga ik vast en dan zie ik je zo. Gaan we allemaal lekker slapen, heh? Jah......

Geen opmerkingen:
Een reactie posten