Nadat de vreemde Rooie de toegang werd geweigerd tot de redactie van het LKB, is hij andere huizen in de buurt langs gegaan om asiel aan te vragen. Wij vernamen uit zeer betrouwbare bron dat hij al even binnen was geweest bij Oscar en Lima, en vervolgens uit andere, evenzeer betrouwbare bron, dat hij bij Myo was binnengedrongen in zijn wanhopige pogingen om onderdak te vinden. Hij had zich daar zelfs toegang verschaft tot de bovenverdieping en wilde daarna beslist niet meer vertrekken. Voor het mens van Myo een zeer problematische situatie omdat hij niet zeker wist of daar geen heibel van kwam, juist nu hij een nachtdienst had en dus de twee haarfabrieken moest gaan verlaten.
Wel, we kunnen met het grootste gemak een pagina volschrijven met hoe er over en weer werd gebeld en geïnformeerd, maar laten we het er maar bij houden dat tenslotte de dierenbescherming kwam om het ventje op te halen.
Het was nog even een probleem om de Rooie uit de slaapkamer te halen, maar dat lag hoofdzakelijk aan het feit dat Myo er zich mee wenste te bemoeien en zodoende voor onrust en verwarring zorgde.
Ja, de Rooie had gelukkig uiteindelijk nog wel wat gegeten, want aanvankelijk wilde hij dat niet en waren wij bang dat hij zich zat uit te hongeren.
Maar eenmaal in de kooi van de dierenbescherming liet hij weten het niet eens te zijn met de gang van zaken, en zijn aanhoudende gemauw was hartverscheurend.
De Rooie werd nog even gecontroleerd op een chip, maar die had hij dus niet. En voor de zekerheid werd er ook nog onder zijn staart gekeken, en ja hoor, het was echt een ventje.
En toen nam mevrouw Sandra van de dierenbescherming hem mee om hem af te leveren bij het asiel. Daar wordt hij dan volgende week medisch gekeurd, en als niemand hem komt claimen, kan hij na veertien dagen bij nieuwe mensen geplaatst worden.
Wij kunnen ons echter niet voorstellen dat deze lieve jongen niet wordt opgeëist. Echt niet. Mevrouw Katblad heeft hem maar even in haar armen gehouden en was gelijk al verkocht. Helaas, de redactie zit al vol genoeg. Maar als hij bij ons had gewoond, hadden wij deze knul beslist met spoed weer teruggehaald. Hopelijk denken zijn mensen er net zo over en zullen zij hem vinden en ophalen.....



Inderdaad hartverscheurend. Hij was zeer benaderbaar (misschien toch ziek?) en hij was al voorzichtig kopjes aan het geven. Gedurende de tijd dat ik lag te slapen na de nachtdienst lag ie naast het bed (De plek op de foto) en Myo lag bij me op het bed zonder al te veel problemen. Hoop dat hij snel een goed huis vindt. Twijfelde flink over houden of niet, maar misschien wordt ie ergens gemist en vanuit het asiel wordt toch streng afgeraden om een kat naast Myo te houden.
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat hij is weggelopen op zoek naar gewillige vrouwen...of hij is weggelopoen terwijl zijn mensen op vakantie waren afgelopen week en de oppas lette niet helemaal goed op? Hopelijk lezen zijn mensen het katblad of kijken ze bij het asiel...kan me niet voorstellen dat zo'n lief beest niet van iemand is!
BeantwoordenVerwijderenDennis, je hebt gedaan wat je kon en in onze ogen de beste beslissing genomen! Pluim van mevrouw Katblad!
BeantwoordenVerwijderenAnnemiek, het was een gecastreerd ventje, en oh zo lief. Het kan niet anders of hij is binnenkort weer in zijn eigen huis...
Ik heb de vrijheid genomen om een link naar dit blog op twitter te gooien. Wie weet heeft het effect. 't Is een prachtig mannetje.
BeantwoordenVerwijderenDank u wel; wij hopen ook dat het effect heeft, al doen wij zelf niks met dingen gooien op twitter en dus ook geen idee hebben hoe dat werkt. Maar als u dat maar weet dus, heh? Yes....
BeantwoordenVerwijderen