Theater in de Hoftuin

Aha! Daar hebben we onze vreemde gast(e) eindelijk in beeld. Een mooie cyper met een witte snuit. Hij/zij kwam ons trouwens wel bekend voor, en na enig denkwerk herinnerden wij ons weer dat dit de logé moest zijn van één van onze overburen; ze werd vorig jaar een keer door Cera bijna van het garagedak gegooid. Wij vonden het toen al een wonder dat een logé zomaar in een vreemde buurt op straat mag rondlopen, maar blijkbaar is dit een heel slimme poes die niet zo snel zal verdwalen.

Poes was op weg naar de Hoftuin om daar even rond te kijken, maar had niet in de gaten dat Harremans in de Katbladstraat rondliep. En Har zag Poes door de Poort lopen en kon dat natuurlijk niet toestaan. U raadt het al, Har volgde Poes en ze kreeg flink klapjes. U ziet haar op bijgaande foto in de tuin staan, maar wat u niet ziet is dat Harremans achter de struik staat in een nieuwe aanvalshouding.

Even later had Har het voor elkaar; de Poes was door de andere Poort naar Iwan's straat gevlucht.
Nu maakten we ons dus wel wat zorgen, want zou ze in staat zijn de weg terug naar de Katbladstraat te vinden? Daar moesten we maar op vertrouwen.... (op de foto ziet u Har nadat hij zojuist Poes heeft weggejaagd).

En nu we toch in de Hoftuin waren, keken we maar eens even in het rond. Nog meer te zien misschien? Andere haarfabrieken bijvoorbeeld?

Ah, terwijl Har dus Poes door de ene Poort had gejaagd, zat Panda bij de andere Poort de wacht te houden. Vandaar dat onze reporters niet met mevrouw Katblad waren meegelopen!

En daar, in de verte, zat Caja. Die had natuurlijk het gekrakeel gehoord en zat daar (achterbalkon) te wachten op nog meer spektakel.

Caja stond op en liep naar een ander dak toe, want Igor kwam eraan en moest zou over dezelfde richel lopen. Hij ging er niet bij zitten, had mevrouw Katblad horen roepen naar Caja, en meende waarschijnlijk dat dat ook best eens voor hem bedoeld kon zijn.

Even later was Igor op het dak van de Borderliner gearriveerd (frontbalkon dus), en daar zagen wij opeens ook Iwan opduiken! Het werd alsmaar drukker in dit theater, en dat terwijl de voorstelling (van Harremans, Poes en Panda) eigenlijk al was afgelopen.
Erg gezellig hier, maar verder gebeurde er niet veel anders dan naar elkaar zitten koekeloeren, en dus gingen we weer terug naar onze straat, waar drie reporters (Japekoppie, Cera en de Boez) geduldig bij de ingang van de Poort op ons stonden te wachten.

In de straat hoorden wij luid gekerm. Ja hoor, het was weer zover: Oscar zat ergens op het dak en wist weer niet hoe naar beneden te komen.
Dit muisje had trouwens nog een staartje, maar daarover een volgende keer meer.....