Acceptatie

Zo Boesky! Weer lekker op jacht geweest? Mooie prooi gescoord? (Getsverderrie!) Ja, grote knul hoor. Mens heel erg blij! (Maar niet heus.....)
Doet de muis het nog? Nee heh? Ligt een beetje stil, ja. Erg stil zelfs, heh? Heb je de muis helemaal zelf gevangen? (Geen antwoord.)
Zal het mens het muisje van je overnemen? Ja, omdat ze zo dankbaar is voor dat geschenk van jou?
Te vroeg nog? Eerst zelf nog even van je prooi genieten?

Ach, Boesje is dus nog niet klaar met spelen, heh? (Klein gemeen monster; het beestje is al dood en nou wil je er weer beweging in zien? Gaat je dus niet lukken....)
Boezymannie nog even in zijn eentje klooien met zijn prooi? Mens nog maar even weggaan?

Wel, mens ging dus maar weer even terug naar de keuken, waar zij net bezig was met het bakken van appelgebakjes en het maken van een rucolastamppotje. Ze probeerde de Boez en zijn muis te negeren, want sommige dingen gaan nu eenmaal niet samen, zoals het bereiden van een mensendiner en een dooie muis in de kamer. Echter, opeens was de Boez weg en lag de muis (uiteraard allang vertrokken naar de muizenhemel) midden in de keuken. Alsof het mens er wat mee moest doen, bijvoorbeeld in een pan of in de oven! Wel, dat vond mevrouw Katblad geen goed idee, en dus heeft ze het arme slachtoffertje met een flinke dot papier opgepakt en buiten in de vuilnisbak gedaan. Een kwartiertje later kwam de Boez weer thuis en zocht zich suf naar de muis. Hij wist toch heel zeker dat ie op het vloerkleed bij de tafel had gelegen (snuffel snuffel) en dat hijzelf  'm daarna naar de keuken had gebracht (snuffel snuffel). Zou de muis dan toch nog tot leven gekomen zijn en ontsnapt? Natuurlijk deed mevrouw Katblad alsof ze van niks wist. En een paar uur later was het hele geval alweer vergeten. Behalve voor mevrouw Katblad uiteraard, want het dode, kleine, schattige muisje stond op haar netvlies getekend. Je moet wel heel erg veel van je haarfabrieken houden om dit allemaal te kunnen accepteren heh? Ja. Heel erg veel......