Weer die besluiteloosheid!

Af en toe gaat Cera even naar buiten voor een frisse neus, en waar kan je die beter krijgen dan bovenop de pergola, heh? Wel, daarom klimt zij daar dus bovenop.
Vanuit de redactie zagen wij haar al een poosje zo zitten, en we vroegen ons af of zij het niet te koud kreeg. Ze zat wel helemaal in elkaar gedoken, maar dan nog. Dus gingen we naar buiten om het haar te vragen.

Het klopte dus, Cera had het inderdaad wel een beetje fris en had geen aanmoediging nodig om van de pergola af te komen. Tenminste, ze kwam in beweging toen zij de voordeur hoorde opengaan en ging direct op zoek naar een plekje om neder te dalen. Dat bleek een beetje moeilijk te zijn voor haar.

Net als toen zij in de boom zat, kon zij ook nu geen geschikte plek vinden, en dus bleef zij rondjes draaien over de balken. En ook nu moedigden wij haar aan; iets wat wederom niet hielp.
Maar wat hadden wij nu laatst geleerd? Juist ja, niet mee bemoeien dus. Ze zou haar probleempje zelf wel oplossen, als ze dit al als een probleem zag dus. Want je weet niet wat er in zo'n koppie omgaat, wel?

In elk geval liep Cera nóg een paar rondjes; wij werden er een beetje duizelig van. Maar we hadden uiteraard wel vertrouwen in de goede afloop.
Tjee, wel koud heh? Nou en of!

Dat vond Cera ook en dus nam ze een besluit, eindelijk!
Vervolgens ging ze mee naar binnen, at wat brokjes en daarna vertrok ze naar boven om op het dekbed plaats te nemen. Ja, gezellig bij Japekoppie die dat allemaal wel best vindt. Japekop overigens ziet voorlopig even af van het maken van verkenningsrondes. Daar hij volgens ons niet ziek is, hebben wij hem onbetaald verlof moeten geven. Ja, zo gaat dat hier bij het Katblad! Echte reporters blijven immers niet de hele dag binnen met zo'n beetje vrieskou, wel? Daarom dus.