De reporters hadden het wel goed. Natuurlijk eisten ze vanochtend vroeg al sneeuwverlof, wat betekent dat ze niet wilden wandelen met mevrouw Katblad.
Wel vertrok Cera al voor achten voor haar eigen kleine rondje, of misschien ging ze wel naar de Kroeg. In ieder geval kwam mevrouw K. (toen Cera al een half uurtje van huis was) op het geweldige idee om haar spoor door de sneeuw te volgen! Dan wisten we eindelijk waar zij vaak in haar eentje heengaat, of tenminste op welke plek zij een muurtje of schutting beklimt om bij de Kroeg te komen! Nee, de camera kon helaas niet mee, want daarvoor sneeuwde het te hard en bovendien was het nog best donker.
Wij volgden het spoor van kattenpootjes door de Katbladstraat, eerst richting de Steeg van Storm, toen naar de overkant, richting Zooiplein. Tot zover ging alles van het leien dakje en mevrouw K. begon zelfs een beetje lopen zingen in de sneeuw! Wat was dit spannend en leuk om te doen! Maar toen kwam de teleurstelling. Op het Zooiplein liepen opeens allemaal sporen door elkaar. Jawel, er waren blijkbaar ook andere haarfabrieken op pad gegaan! Niet dat we iemand zagen, want waarschijnlijk waren ze alweer naar huis, behalve Cera dan. Achter op het Zooiplein was het één grote wirwar van pootafdrukken, en dus moesten we concluderen dat de missie niet was geslaagd...... Op de terugweg zagen wij Bel de Franskat onder de tafel van Oscar zitten. Niet dat het daar nou droog was, maar Bel komt uit het Alpengebied dus is hij wel wat gewend. Later zagen wij Wamy ook nog. Hij zat in de Poort te schuilen en even later kwam hij zomaar onze huiskamer binnen! Toen hij mevrouw K. zag, schrok hij zich een ongeluk en maakte hij dat hij weer weg kwam. Maar dat is begrijpelijk, heh?
Cera kwam twee uur later thuis, en wij meenden haar besmuikt te horen gniffelen. De rest van de dag heeft zij het huis niet meer verlaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten