Het komt wel eens voor dat ik opeens niet zo'n zin heb om mijn verkenningsronde te maken. Ja, dat moet ik eerlijk toegeven. Noem het maar een aanval van luiheid, mij maakt dat niet uit. Het heeft inderdaad ook met het weer te maken, dat klopt. Want ik loop liever niet in de regen, en als het zo onvoorspelbaar is als de laatste tijd, dat weer, en je loopt een flink blokkie om, dan is de kans groot dat je het één en ander op je kop krijgt, heh? Dus komt het wel eens voor dat ik voor onze deur ga zitten, een paar slokken water uit de kuip drink en dan weer rechtsomkeer maak. Terug op bed inderdaad, als tenminste niet één van de anderen mijn plekkie heeft ingepikt. Nee, naast Cera wil ik wel liggen, maar dus niet naast die Zoebelmans. Daarmee bedoel ik de Boez dus, ja. Wel, omdat hij niet rustig kan liggen slapen en dat stoort me. Ja, alsmaar rekken en strekken en naar me liggen kijken, en daar krijg ik de kriebels van.
Ik denk dat ik nu uitgekeken ben. Nee, er is niets bijzonders te zien, geen gevaarlijke zaken en geen vreemden in de straat. Dus dan ga ik maar weer. Naar bed terug dus, ja. U zegt dat die mevrouw zo weer komt? Die ene die altijd met het zuigmonster gaat lopen zwaaien? Dat meent u toch niet echt, heh? En ze begint zoals gewoonlijk weer boven? Dan denk ik dat ik toch mijn rondje maar ga lopen. Uit pure noodzaak inderdaad. U kunt haar zeker niet meer afbellen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten