Een paar huizen verderop wonen 3 kleine blafbeestjes. Nee, de Boez is helemaal niet bang voor die drie en kan ze best hebben. Hij volgt ze zelfs een klein stukje als ze worden uitgelaten, en durft dan ook nog aardig dichtbij hen te komen. Helemaal geen punt dus, die drie blafbeestjes, maar die zijn wel klein, heh? Ja.
Nou heb je dat soort beesten ook in grotere maten, en sommige kunnen erg enthousiast en wild zijn. Als zo'n soort langskomt, duikt de Boez toch maar even weg. Ja, voor de zekerheid dus.
Deze keer kwam er een wel zeer opgewonden blafbeest langs, en hij was best wel flink qua formaat. Hij zat dan weliswaar vast aan een lijn, maar die kon heel lang worden als het blafbeest er maar flink en hard genoeg aan trok. En zo kwam het dat het beest in grote vaart op de Boez af kwam, erg dichtbij ook nog en daar schrok onze jongste reporter van. Vandaar dus dat hij maar voor de zekerheid onder onze tafel dook. En net voordat het beest ook onder de tafel dreigde te duiken, werd zijn lijn aangetrokken. Gelukkig maar voor de Boez. Maar effe schrikken was het wel.
Die schrik was trouwens gauw over, want toen het blafbeest zo'n tiental meters verderop was, besloot de Boez hem een klein stukje te volgen. Opdat wij niet zouden denken dat hij een lafaard is, heh?
Wat lezen wij nu in de ogen van de Boez? Is het nieuwsgierigheid? Een tikje verontwaardiging? Minachting zelfs?
In elk geval hopen wij dat de Boez (en alle andere haarfabrieken in onze buurt) beseffen hoeveel vrijheid ze hebben in vergelijking met zo'n blafbeest. Gewoon lekker in- en uitlopen, stoeien, vechten, spelen, zooien en klooien; als ze willen kunnen ze dat allemaal doen en niemand die het ze verbiedt of zich met hen bemoeit! Behalve mevrouw Katblad natuurlijk, die zit met haar neus overal bovenop. En met haar camera niet te vergeten, maar daaraan zijn ze zo langzamerhand wel gewend. En gelukkig maar, anders hadden we geen Katblad kunnen maken, heh? Ja, zo is het maar net....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten