Wijs worden en leren.....

Gistermiddag.
De schrik zat er nog helemaal in bij de Boez (zie onze berichtgeving van zaterdag). Terwijl het toch prima weer was, ging de Boez niet naar buiten. Zijn vriendje Os was al een paar keer aan de deur geweest, mevrouw Katblad had de jongste reporter al enkele malen geroepen, maar toen er alsmaar geen respons kwam en ze uiteindelijk maar eens naar boven ging om te zien hoe het ventje het maakte, trof ze een compleet verslagen Boez aan.

Mevrouw Katblad vertelde de Boez dat zijn vriendje Oscar beneden op hem zat te wachten en met hem wilde spelen. Of hij nu echt niet naar beneden wilde komen? Nee, de Boez kroop liever weg onder een kussentje. Hij wilde nu even niets met de boze buitenwereld te maken hebben.

Ach, moesten wij hem nu dwingen om weer eens actief te worden?
Nee, daar doen wij niet aan. We besloten het ventje gewoon maar tot rust te laten komen. Aandringen had geen zin, hij moest immers alle gebeurtenissen in de Kruidentuin verwerken, heh? En blijkbaar was hij daar nog niet klaar mee. Nee, Os moest zich maar alleen vermaken of even een ander vriendje zoeken voor vandaag. Mevrouw Katblad gaf de Boez nog een flinke knuffel en sprak hem bemoedigend toe. Of dat heeft geholpen weten wij niet, maar in elk geval is onze jongste reporter later op de dag toch nog naar buiten gegaan. Tja, alles heeft z'n tijd nodig, heh? En als je nog jong bent en zo vol vertrouwen, moet je door schade en schande wijs worden. En dus leren. Heel veel leren.....