Paniekaanval

Siep:
O jee, daar heb je ze weer, die redactiekatten. Vier tegelijk nog wel. En ik voelde me toch al niet zo top. Ik kan het allemaal niet aan vandaag. Heb hier geen zin in. Wil met rust gelaten worden. Wat een rotdag.

Ook dat nog. Het raam is dicht en ik kan mijn huis niet in. Maar ik kan hier ook niet blijven zitten nu al dat volk is gearriveerd. Ik geloof dat ik ga hyperventileren. Voel een paniekaanval opkomen. Ik moet hier weg!

Is daar iemand om mij binnen te laten? Hallo! Kat in nood! Help mij! Ik hou het niet meer! Ik dreig buiten zinnen te raken! Help! Open dat raam!


Wel, wij hadden diep medelijden met Siep; zij ging tenslotte tegen het raam opstaan en met haar poten tegen het glas krabben - dat konden we niet aanzien. We hebben dus snel onze haarfabrieken verzameld en de Kruidentuin verlaten. Gelukkig hadden de reporters niet in de gaten dat Siep in paniek was en zij liepen enthousiast achter de fotograaf aan, op weg naar een andere bestemming. Wij hopen alleen maar dat Siep daarna snel weer rustig is geworden en haar paniekaanval heeft kunnen overwinnen.