Tijdens de stromende regen hield Simba zich enige tijd schuil tussen en onder onze planten, doch hij had niet in de gaten dat het water tussen de bladeren door toch op zijn vacht terecht kwam. Toen wij hem daarop attent wilden maken, ging hij op de vlucht, maar draaide zich onderweg naar de Kruidentuin nog een keer om ons beschuldigend aan te kijken met zijn grote ogen. Wij hebben de boodschap van Simba begrepen en zullen ons beraden op het vervaardigen van een waterdichte schuilplek in de buurt van het poezenloket.
Nou, dat zal tijd worden!
BeantwoordenVerwijderen