Komt tijd, komt raad.

Het hak- en breekwerk en ook timmerwerk aan het Poezenloket is gelukkig klaar. Wij hebben weer mooie nieuwe dorpels, zonder schimmels en rottende plekken, en dus kunnen de haarfabrieken met gerust hart in- en uit. Doch, de boel staat nog slechts in de grondverf (met reeds de pootafdrukken van ongeduldige reporters erop) en het wachten is nu op een paar droge dagen!

De Boez keek gisteren nog erg argwanend toen hij thuiskwam van een kleine zooironde. Nee, het is nog niet zoals het wezen moet maar dat weten wij heus ook wel. We hadden gehoopt het Poezenloket in het weekend weer in de gebruikelijke staat te hebben, maar de regen heeft roet in het eten gegooid.
Mevrouw Troy voelt zich zelfs binnen in de vensterbank nogal onbeschermd en kan niet wachten tot de planten weer zo staan gerangschikt dat zij zich daarachter kan verschuilen. Zij verblijft ondertussen op de bovenverdieping en is pas weer bereid aan het werk te gaan als aan haar voorwaarden is voldaan.

De overgevoelige Japekoppie vertrouwt de boel ook niet.
Hij toont dat door extra plasjes te doen op de deurmat, iets waar mevrouw Katblad dus helemaal niet blij mee is. Ze legde al een plankje op de markeerplek, maar Japekop laat zich daardoor niet weerhouden.
Als de rust is weergekeerd, kunnen wij alweer overgaan tot het leggen van een nieuwe mat, en hopen dat Japekop dan tot inkeer komt. Wij vrezen echter het ergste, ook vanwege zijn kwetsbare inborst.
Ondertussen zijn al een flink aantal haarfabrieken langs geweest om de werkzaamheden aan het Poezenloket te bekijken. Zo komt Wamy enkele keren per dag nieuwsgierig rondsnuffelen, maar ook zagen wij Mini al, Rooie Gijs, Bel de Franskat en uiteraard buurjongen Charli. Oscar tellen wij niet mee omdat hij als parttimer bij ons werkt.
Mevrouw Katblad heeft de reporters trouwens nog niet gemeld dat ook de achterzijde van het huis binnenkort onder handen moet worden genomen. Komt tijd, komt raad, zeg maar. Zucht.....