Raamtoerist

Gelukkig komen de mensen van Bohr vandaag weer terug van vakantie. Ja, gelukkig voor Bohr zelf inderdaad, want zij voelde zich best wel eenzaam, al kwam mevrouw Katblad dagelijks een paar keer bij haar langs.
Maar ook gelukkig voor mevrouw K., want ze werd dus helemaal knettergek van de jongeheer Boezelmans! Die volgde haar namelijk elke keer naar het huis van Bohr en zat dan behoorlijk wat misbaar te maken voor het raam aldaar.
Waarom hij niet naar binnen mocht en wat we daar deden. En of het eten dat wij Bohr gaven wellicht veel lekkerder was dan hij thuis kreeg.
Ja, jochie Boez slaagde er zelfs in om een keer of twee mee naar binnen te glippen, waardoor Bohr natuurlijk helemaal van streek raakte en nog sneller dan normaal haar eten naar binnen schrokte.

Maar de meeste keren zat Boez dus voor het raam te mekkeren omdat mevrouw Katblad daar niet hoort te zijn. En omdat hij, als zij daar toch was, ook net zo goed naar binnen mocht om een kijkje te nemen.
Nee, Boez snapte niet dat Bohr met rust gelaten wilde worden omdat zij het toch al zo moeilijk had. Maar goed, vanmiddag zal Bohr dus weer helemaal blij zijn. Nee, niet gelijk bij thuiskomst van haar mensen natuurlijk, want eerst moeten de koffers en andere rotzooi worden opgeruimd, en als iedereen weer rustig is en het normale ritme is teruggekeerd, dan pas is het helemaal goed. En vervolgens zal mevrouw Katblad dan door Bohr weer snel vergeten worden. Ja, een mens die je komt voeden is weliswaar erg belangrijk, maar er gaat niets boven je eigen mensen, heh? Zo is het maar net. En zo'n raamtoerist kun je missen als kiespijn!