Toen Japekoppie op zijn ronde door de Kruidentuin kuierde, zag hij een eindje verderop het dametje Mini tussen de planten zitten. En in tegenstelling tot de vorige keer, negeerde hij haar nu niet. Nee, hij stopte zelfs, ging er even goed voor staan en bekeek haar van top tot teen, zocht zelfs oogcontact.
En hoe reageerde Mini daarop? Was zij blij met de aandacht van Japekoppie?
Welnee, want deze keer negeerde Mini onze Japekop! Jawel, zij verdomde het zijn richting uit te kijken terwijl zij hem heus wel had gezien, en deed alsof er allerlei interessante dingen in de lucht voorbij vlogen.
Vervolgens toonde ze erg veel belangstelling voor het verkeer op de Gevaarlijke Weg en het leek erop dat zij Wielhuizen zat te tellen of iets anders onzinnigs. Nou, dat was dus duidelijk: Mini nam wraak op Japekop en wreef hem onder de neus dat hij lucht voor haar was.
En hoe reageerde Japekoppie daar dan weer op?
Wel, hij ging in het centrum van de tuin zitten, naast de absinth, en keek eveneens in de richting van de Gevaarlijke Weg.
De fotograaf stond paf.
Wat was hier aan de hand? Een koude oorlog misschien? Of zat er iets in de lucht?
Ja, er moest iets in de lucht zitten, want de Boez zat ook al naar de Weg te kijken, maar dan weer een stukje verderop, op de paaltjes. Ook hij zag de anderen niet, of deed alsof.
Misschien was het een vreemd geluid dat zij hoorden, zoals een naderende bladerblaaswagen van de gemeente of een ander bijzonder vehicule.
Misschien was het een nieuwe geur die zij oppikten, ontstaan door de vochtige warmte en de schimmels (wij zagen al diverse paddestoelen).
Tja, en haarfabrieken zijn nu eenmaal beter in het registreren van veranderingen dan wij mensen, heh? Instinct, ja.....
Wel, we kregen natuurlijk geen antwoord op onze vragen en u dus ook niet. Maar dat de herfst er aan zit te komen, dat is een ding dat zeker is, heh? Ja.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten