Vroeger en nu

Poekie:
Ja, het gaat goed met mij. En nee, ik ga niet voor u en uw haarfabrieken opzij. Als ze niet langs mij durven te lopen, hebben ze gewoon vette pech. Nee, ik ben ook niet van plan om wat vriendelijker te kijken. U moet namelijk goed beseffen dat u hier in mijn straat loopt en dat ik het recht heb om hier te zitten en iedereen die ik niet mag tegen te houden. En daar ik al wat ouder ben, heb ik mij geoefend in gevaarlijk staren zodat het niet tot confrontaties hoeft te komen. Ja, vroeger wilde ik nog wel eens een goed gevecht aangaan, weet u nog? Op het dak inderdaad, en mijn slachtoffer toen was Japekoppie. Ja, ik heb hem menig lesje geleerd in het verleden, maar op een gegeven moment werd hij te groot en te sterk en mijn krachten namen af door de voortschrijdende tijd en mijn achteruitgaande gezondheid, inderdaad. Maar mijn blikken mogen er zijn, heh? Ja, dat dacht ik ook. En ziet u nu maar dat u langs mij komt met uw haarfabrieken. Ha!